Jak powstała Kalwaria Pacławska?
Kalwaria Pacławska powstała na terenach wydzielonych ze wsi Pacław, na terenie której od XIV wieku funkcjonował klasztor bazylianów. Inicjatorem powstania sanktuarium w tym miejscu był Andrzej Maksymilian Fredro, ówczesny właściciel Pacławia. W 1665 roku powstał drewniany klasztor, do którego sprowadzili się Franciszkanie, oraz kościół, który z czasem został zastąpiony murowaną budowlą barokową. Obecny wygląd świątynia zawdzięcza Szczepanowi Dwernickiemu, który nie tylko pokrył koszty budowy kościoła, ale też ufundował sporo kapliczek kalwaryjskich. Dwernicki został dzięki temu uznany za drugiego fundatora Kalwarii Pacławskiej i zgodnie z ówczesnym obyczajem, został pochowany w podziemiach kościoła kalwaryjskiego. Jeszcze w XIX i XX wieku prowadzono tu różne prace modernizacyjne, które wymusiły m.in. pożary.
Co jest najważniejsze w kościele kalwaryjskim?
Obraz Matki Bożej, który do Kalwarii Pacławskiej trafił w 1679 roku z odległego Kamieńca Podolskiego. Tam już znacznie wcześniej otoczony był silnym kultem. Wiadomo, że przed cudownym obrazem w Kamieńcu Podolskim modlili się m.in. Stefan Żołkiewski oraz książę Jarema Wisniowiecki. W Kalwarii Pacławskiej obraz szybko zyskał sławę. Oprócz cudownego wizerunku, w kościele można zobaczyć kolekcję pięknych ołtarzy. Powstały one w XVIII wieku, w warsztacie lwowskiego rzeźbiarza – Macieja Polejowskiego. Warto też zwrócić uwagę na oszkloną gablotę, w której stoi figura Matki Bożej Wniebowziętej. Figura ta jest niesiona przez wiernych podczas uroczystej procesji, która przechodzi przez Kalwarię w nocy z 14 na 15 sierpnia. Figura ta posiada naturalne włosy, które są darem od jednej z wiernych (zostały one podarowane jako wotum wdzięczności za doznane łaski). Warto też zwrócić uwagę na obrazy, które znajdują się na filarach tuż przy ołtarzu. Przedstawiają one fundatorów Kalwarii Pacławskiej – Andrzeja Maksymiliana Fredrę oraz Szczepana Józefa Dwernickiego.
Wenanty Katarzyniec i jego związki z Kalwarią Pacławską
Z Kalwarią Pacławską związana jest jeszcze jedna postać. To o. Wenanty Katarzyniec – franciszkanin, najpierw związany z klasztorem we Lwowie, a następnie w Kalwarii Pacławskiej. Mimo ciężkich zmagań z gruźlicą, Wenanty pełnił swoją służbę. Młody zakonnik zmarł w Kalwarii Pacławskiej w 1921 roku, a jego pogrzeb okazał się bardzo ważnym wydarzeniem. O. Wenanty jest też patronem wydawnictwa w Niepokalanowie, gdyż to właśnie on (jako starszy przyjaciel Maksymiliana Kolbe), miał kłaść nacisk na pracę wydawniczą i zainicjować wydawanie „Rycerza Niepokalanej”.
Matka Boża Podkarpacia do dziś przyciąga, a Kalwaria Pacławska jest najważniejszym ośrodkiem pielgrzymkowym w południowo-wschodniej Polsce. Nazywana Jasną Górą Podkarpacia, jest celem sierpniowych pielgrzymek. Na terenie Kalwarii Pacławskiej ważną rolę odgrywa rzeka Wiar – dopływ Sanu, liczący sobie ponad 70 km długości. Na terenie Kalwarii Wiar nazywany jest Cedronem, a że nad jego brzegami również znajduje się sporo kapliczek, do których również zaglądają liczni pielgrzymi. Dolina tej rzeki stała się biblijną doliną Jozafata, urzekającą krajobrazem. Sama miejscowość zachwyca też pięknymi widokami, bliskością rezerwatu przyrody „Kalwaria Pacławska” oraz drewnianą zabudową, która powstała w XIX wieku z myślą o pielgrzymach.