Absolutyzm oświecony
Absolutyzm oświecony reprezentował nową formę rządów, w której monarchowie, choć nadal utrzymywali nieograniczoną władzę, starali się stosować idee i zasady oświecenia, takie jak równość wobec prawa, wolność słowa, poprawa edukacji, i rozwój gospodarczy. Monarchowie tacy jak Fryderyk II Wielki w Prusach, Katarzyna II Wielka w Rosji, czy Józef II Habsburg w Austrii, próbowali zreformować swoje państwa, by były one bardziej efektywne i „oświecone” z punktu widzenia zarządzania i administracji. Mimo że w praktyce absolutyzm oświecony nie zawsze przynosił oczekiwane efekty, odegrał znaczącą rolę w modernizacji europejskich monarchii.
Narodziny potęgi prus
Prusy, pod wodzą Fryderyka II Wielkiego, przeobraziły się w XVIII wieku z niewielkiego państwa w jedną z wiodących potęg militarnych i gospodarczych Europy. Dzięki umiejętnej dyplomacji, reformom wojskowym, i skutecznemu wykorzystaniu zasobów krajowych, Prusy zdołały znacząco rozszerzyć swoje terytorium i wpływy, zwłaszcza poprzez sukcesy w wojnach śląskich przeciwko Austrii. Rozwój administracji, modernizacja armii, i promowanie edukacji przyczyniły się do wzrostu potęgi Prus w Europie.
Monarchia austriackich Habsburgów
Monarchia Habsburgów, pomimo wyzwań i konfliktów, takich jak wojny śląskie z Prusami, również przeszła przez okres transformacji i umocnienia. Reformy przeprowadzone przez Marię Teresę i jej syna, Józefa II, miały na celu modernizację administracji, armii, oraz systemu edukacji. Poprzez starania o centralizację władzy i poprawę efektywności zarządzania, monarchia austriacka starała się utrzymać swoją pozycję w Europie, mimo rosnącej konkurencji ze strony innych potęg.
Unowocześnienie państwa rosyjskiego
Rosja w XVIII wieku, pod rządami Piotra Wielkiego i później Katarzyny Wielkiej, przeszła głębokie reformy mające na celu modernizację i europeizację państwa. Piotr Wielki, poprzez swoje podróże po Europie, zainspirował się zachodnimi ideami oświeceniowymi i technologiami, które następnie wprowadził w Rosji. Reformy te dotyczyły zarówno administracji, jak i wojska, edukacji oraz kultury, przyczyniając się do wzmocnienia rosyjskiej potęgi i wpływów na arenie międzynarodowej.
XVIII wiek był czasem znaczących przemian w Europie, które doprowadziły do pojawienia się nowych potęg i przemodelowania kontynentalnego układu sił. Absolutyzm oświecony, narodziny potęgi Prus, rozwój monarchii Habsburgów, oraz unowocześnienie Rosji, to wydarzenia, które miały fundamentalne znaczenie dla kształtowania nowoczesnej Europy. Te transformacje nie tylko wpłynęły na politykę i gospodarkę, ale również na społeczeństwo, kulturę, i sposób myślenia o władzy i rządach.
