Skutki wojen prowadzonych w XVII wieku
XVII wiek był dla Rzeczypospolitej okresem ciągłych konfliktów zbrojnych, które osłabiły kraj zarówno materialnie, jak i moralnie. Wojny ze Szwecją (potop szwedzki), Rosją, Turcją, a także powstania kozackie (np. powstanie Chmielnickiego) doprowadziły do ogromnych zniszczeń terytorialnych, spustoszenia miast i wsi, a także do znaczącego zmniejszenia liczby ludności. Skutki tych konfliktów były odczuwalne przez długi czas i znacząco przyczyniły się do osłabienia potencjału obronnego oraz ekonomicznego państwa. Wieloletnie wojny wyczerpały skarbiec państwa, a potrzeba finansowania armii doprowadziła do wzrostu opodatkowania i zadłużenia.
Kryzys państwa
Kryzys państwa w Rzeczypospolitej XVI-XVIII wieku miał wiele oblicz. Jednym z głównych problemów była "złota wolność" szlachty, czyli nadmierna decentralizacja władzy, która prowadziła do słabości władzy centralnej i niezdolności do przeprowadzenia potrzebnych reform. System liberum veto, umożliwiający każdemu posłowi na sejmie zablokowanie uchwał, paraliżował działanie państwa i uniemożliwiał skuteczne reagowanie na kryzysy.
Brak silnej władzy centralnej sprzyjał również rozwojowi magnaterii, która tworzyła państwa w państwie, prowadząc do wewnętrznych konfliktów i osłabienia jedności narodowej. Dodatkowo, kryzys ekonomiczny, spowodowany m.in. upadkiem znaczenia szlaku handlowego z Europy na Wschód oraz konkurencją ze strony państw zachodnich, pogłębiał problemy społeczne i zwiększał nierówności.
Zmiany demograficzne, wynikające z wojen i epidemii, przyczyniły się do spadku liczby ludności, co miało negatywny wpływ na gospodarkę. Z kolei rozwój pańszczyzny i związane z nim uciskanie chłopstwa prowadziły do społecznego niezadowolenia i buntów.
Kryzys Rzeczypospolitej w XVI-XVIII wieku był zatem wynikiem złożonych i wzajemnie powiązanych problemów politycznych, społecznych i ekonomicznych. Brak zdolności do przeprowadzenia skutecznych reform i dostosowania się do zmieniających się realiów międzynarodowych doprowadził do stopniowego osłabienia i upadku jednego z największych państw w Europie nowożytnej.