W historii Polski, okres Sejmu Wielkiego i uchwalenie Konstytucji 3 maja zajmują miejsce szczególne. Były to czasy głębokich reform i zmian, które miały na celu odnowę państwa Polskiego. Pomimo szczytnych intencji i znaczących osiągnięć, te wydarzenia poprzedziły jeden z najtrudniejszych okresów w historii Polski – rozbiorów.

Era oświecenia w Polsce, znana również jako wiek oświecenia, to czas głębokich przemian w kulturze, naukach i społeczeństwie, który trwał od połowy XVIII wieku do rozbiorów Polski. W tym okresie polska myśl kulturalna i intelektualna doświadczyła znacznego rozwoju, inspirując się ideami oświecenia dominującymi w Europie, takimi jak racjonalizm, wolność i równość. W niniejszym artykule przyjrzymy się niektórym z kluczowych aspektów kultury polskiego oświecenia, w tym literaturze, teatrowi, roli monarchy jako mecenasa kultury oraz reformie szkolnictwa.