Monarchia parlamentarna w Anglii w XVI-XVIII wieku stanowi jeden z najbardziej fascynujących okresów w historii konstytucyjnej, który zapoczątkował przejście od absolutnego panowania monarchy do systemu rządów, w którym władza królewska została ograniczona przez parlament. Ten przełomowy okres charakteryzował się intensywnymi konfliktami, zarówno na płaszczyźnie politycznej, jak i militarnej, pomiędzy koroną a parlamentem.

Barok, rozwijający się w Europie od końca XVI do połowy XVIII wieku, był epoką pełną sprzeczności. Z jednej strony charakteryzował się ekstrawagancją, przepychem i emocjonalnością, z drugiej zaś głębokim zainteresowaniem religią i duchowością. To czas, w którym sztuka i kultura przeżywały intensywny rozwój, będąc odzwierciedleniem złożonych przemian społecznych, politycznych i religijnych ówczesnej Europy. Epoka ta była również świadkiem formowania się i krystalizacji sarmatyzmu w Polsce – specyficznego nurtu w kulturze i ideologii, który miał głęboki wpływ na tożsamość szlachecką.