W okresie od XVI do XVIII wieku Rzeczpospolita Obojga Narodów, mimo momentów świetności i potęgi, przechodziła przez głęboki kryzys, który miał wpływ na wszystkie aspekty życia państwowego i społecznego. Kryzys ten był wynikiem wielu czynników, wśród których kluczową rolę odgrywały skutki wojen, wewnętrzne problemy polityczne, a także zmiany ekonomiczne i społeczne.

W okresie od XVI do XVIII wieku Imperium Osmańskie, potocznie nazywane Turcją, było jednym z najpotężniejszych państw na świecie, rozciągającym się od Bliskiego Wschodu, przez północną Afrykę, aż po wschodnie krańce Europy. Dla Rzeczypospolitej Obojga Narodów, Turcja stanowiła potężnego i nieprzewidywalnego sąsiada, z którym granice i interesy często się zazębiały. Polityka ekspansji terytorialnej Imperium Osmańskiego oraz strategiczne położenie Rzeczypospolitej na szlakach handlowych sprawiały, że relacje między tymi dwoma mocarstwami były złożone i napięte.